Door mijn werkzaamheden voor OOR, Countdown en Countdown Café was ik in contact gekomen met Adje van den Berg, gitarist en componist van de behoorlijk succesvolle groep Teaser. Op een goede dag lag er in mijn postvak een envelop met daarin een demotape met nieuwe Teaser-nummers plus het verzoek van Adje of ik daar eens kritisch naar wilde luisteren. Ik stopte het bandje in de cassetterecorder (oudere lezers kennen deze stoommachine nog wel) en viel gelijk achterover; ik hoorde drie waanzinnig goede hardrocksongs, plus de latere rockballad-klassieker Burning Heart, met vuur en enthousiasme gespeeld door een stel fantastische muzikanten.
Ik belde Adje meteen op en vertelde hem dat hij Goud in handen had. Ik was er heilig van overtuigd dat dit project internationaal aangepakt moest worden en ik dacht meteen aan Phil Carson, hoge piet bij Atlantic Records in Londen, die ik had leren kennen door zijn bemoeienissen met o.a. Led Zeppelin, Yes, AC/DC en ga zo maar door. En laat ik nou toevallig in die tijd een overzeese relatie met zijn secretaresse hebben!! Kortom, binnen de kortste keren lag die tape bij Phil, die zo mogelijk nog heftiger uit zijn dak ging dan ik. Hij wilde meteen naar Nederland komen om Teaser live aan het werk te zien.
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, want de nieuwe Teaser met zanger Bert Heerink, bassist Dick Kemper en drummer Jos Zoomer was nog maar net bij elkaar en had nog nooit op een bühne gestaan! Snel werd een mini-showcase in elkaar gezet en Phil Carson kwam, zag en gaf zich gewonnen. Hij ging met de tape naar het hoofdkantoor van Atlantic Records in New York en kwam triomfantelijk met een internationaal plaatcontract terug naar Nederland.
Inmiddels was het mij duidelijk geworden dat er met Teaser –inmiddels omgedoopt tot Vandenberg- hele leuke dingen stonden te gebeuren. Ik nam overal ontslag en werd manager. En voor we het wisten zaten we in Engeland in de studio van Led Zeppelin-gitarist Jimmy Page om het eerste album op te nemen.
Mijn Veronica-collega’s waren natuurlijk heel enthousiast over mijn move, maar in het presentatieteam van Countdown Café was een stoel leeg. Diskjockey Alfred Lagarde was een tijdje daarvoor weggegaan bij de VARA, waar hij grote populariteit had opgebouwd met zijn legendarische Betonuur. En aldus nam Alfred mijn plaats in naast Annette van Trigt.
Met Vandenberg ging het allemaal fantastisch. Kort nadat het eerste album was verschenen werd Burning Heart een grote hit en gingen we op tournee door Engeland met The Michael Schenker Group, daarna maandenlang naar Amerika met o.a. Ozzy Osbourne, Rush en Blue Oyster Cult, om vervolgens door honderden fans als een soort nieuwe Beatles te worden onthaald in Japan. Onze jongensdromen kwamen uit!
Over mijn avonturen met Vandenberg zou ik een boek kunnen volschrijven, maar feit is dat ik een jaar of wat later, toen Het Grote Avontuur voorbij was en Adrian bij Whitesnake ging spelen, terugkeerde bij Veronica, omdat Annette van Trigt naar de VARA ging (sic!) en er naast Alfred Lagarde een vertrouwde stoel leeg was.